miejsce: Warszawa, Klub Kultury Saska Kępa, ul. Brukselska 23
organizator: Stowarzyszenie "Dom Tańca"
wykonawcy:
Kapela Niwińskich w składzie:
Mateusz Niwiński - skrzypce)
Agnieszka Niwińska - bębenek obręczowy, baraban, śpiew
Joanna Strelnik - basy, śpiew
Barbara Waldowska - klarnet, śpiew
Marya Nawrocka-Teodorczyk - śpiew (gościnnie)
program:
Kapela Niwińskich w swoim nieogarnionym repertuarze ma przede wszystkim starodawne oberki i obery ciągłe, powiślaki i radomskie mazurki, kujawiaki oraz polki, zasłyszane od znamienitych wiejskich skrzypków i harmonistów. Muzycy kultywują starą tradycję gry do tańca, wspólnotowego muzykowania w kompanii, a także śpiewu mazurkowego. Repertuar kapeli pochodzi głównie z zachodniej Radomszczyzny oraz obszaru Mazowsza południowo-wschodniego.
Członkowie kapeli zawzięcie zgłębiają i dokumentują wszelkie przejawy muzycznej tradycji Polski Centralnej. Chętnie wracają ze swoją muzyką do miejsc, z których ona wyszła. Grali wielokrotnie na lokalnych pograjkach, Wiejskich Klubach Tańca, Taborach Domu Tańca, ale także dla środowiska miejskiego zafascynowanego muzyką tradycyjną.
Mateusz Niwiński (1982) – skrzypek kultywujący ludową manierę gry, grający najchętniej podczas spontanicznych sytuacji tanecznych, prymista Kapeli Niwińskich, członek muzycznego kolektywu Spółgralnia Warszawska. Współpracował z Kapelą Mazowiecką, członek Stowarzyszenia Dom Tańca, współorganizator Klubu Festiwalowego Tyndyryndy podczas Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu.
Zajmuje się muzyką skrzypcową południowo-wschodniego Mazowsza (dawnego województwa siedleckiego) z repertuaru m.in. Tadeusza Zygadły, Stefana Nowaczka, ale przede wszystkim należącą do Małopolski Północnej muzyką radomską. Na kształtowanie jego własnego stylu gry miały wpływ spotkania z takimi muzykami jak Jan i Piotr Gacowie, Marian Bujak, Jan Kmita, Tadeusz Lipiec, Wiesława Gromadzka oraz śpiewaczka Maria Siwiec.
Agnieszka Niwińska (1984) – bębnistka, żona Mateusza, współtworzy kapelę Niwińskich. Wraz z Barabarą Waldowską, Joanną Strelnik i Marią Nawrocką-Teodorczyk tworzy kolektyw śpiewaczy ukierunkowany na zgłębienie tajników śpiewu mazurkowego. W grze na bębnie obręczowym i barabanie za najistotniejszy uważa ładunek energetyczny, który bębnista współtworzy i pielęgnuje w zespołowej grze.
Oberki już bardzo rzadko tańczy się na wiejskich weselach, ale coraz częściej w świetle warszawskich neonów. Nie tańczyłeś? Spróbuj! Nie słyszałeś? Nie śpiewałeś i nie grałeś? Nadstaw ucho!
W ramach projektu Ober-rok 2014 polskie tańce tradycyjne na kolejnych zabawach grać będzie na zabawach sześć młodych zespołów z różnych miast Polski. Ci muzycy przejęli repertuar od starych wiejskich mistrzów, ale dodali do niego własną wrażliwość i wyobraźnię.
Udział we wszystkich wydarzeniach jest bezpłatny.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu "Kolberg 2014 - Promesa", realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.
powrót do programu