miejsce: Warszawa, Teatr Scena Lubelska 30/32, ul. Lubelska 30/32
organizator: Stowarzyszenie "Dom Tańca"
Warsztat będzie poświęcony zagadnieniom ogrywania melodii i rytmu w oparciu o radomskie melodie mazurkowe, a realizowany w dwóch uzupełniających się wzajemnie sesjach trwających równolegle.
O warsztatach:
Analizując grę wiejskich skrzypków i harmonistów należących do wybranej, jednorodnej tradycji muzycznej, zwrócimy uwagę ogromne zróżnicowanie interpretacji tych samych motywów. Duża wariantywność i bardzo indywidualny sposób ozdabiania ujawniają się nie tylko w samej linii melodycznej lub zmianach tonacji, ale także w rozłożeniu akcentów rytmicznych. Dlatego część warsztatu będzie poświęcona rytmicznej naturze oberków i adresowana nie tylko do instrumentalistów, ale także do osób bębniących. Indywidualny, muzyczny charakter wybitnych muzykantów, ich sposób interpretacji danego motywu muzycznego stawały się czasem na tyle rozpoznawalne, że zaczynały być cytowane przez środowisko muzyczne danej okolicy, a ich styl znajdował grono naśladowców. W regionie radomskim możemy mówić o całych „szkołach” muzyków zafascynowanych grą harmonistów Stanisława Stępniaka, Latosa czy legendarnego skrzypka Jana Bogusza, Kędzierskich, a współcześnie także muzyków z rodziny Gaców.
Wybrany na warsztat materiał muzyczny pochodzi z obszaru zachodniej Radomszczyzny, są to tzw. mazury określane też mianem oberów ciągłych, melodie przeznaczone do śpiewu o charakterystycznych, długich nutach granych zazwyczaj w pierwszej części melodii.
Głównym celem warsztatu jest uchwycenie zasad ornamentowania / ogrywania melodii w oparciu o analizę stylu wybranych skrzypków radomskich; zasady te mogą stanowić czytelny, zrozumiały i zamknięty system. Analiza tych elementów może być przyczynkiem do poszukiwań własnych, być może nowych sposobów ornamentacji, podczas wspólnej pracy nad wybranymi melodiami radomskimi. Punktem wyjścia do pracy warsztatowej będzie analiza budowy melodii mazurkowych, rozpoznanie oddzielnych części melodii i systemu ich powtarzania. Przyswojenie melodii w wersji podstawowej będzie punktem wyjścia do prób ich ogrywania w trybie nauki ze słuchu. Trwający równolegle warsztat bębniarski umożliwi osadzenie w rytmie opracowanego materiału muzycznego, będące podstawą płynnej gry do tańca.
Rytm:
Rytm zajmuje w tradycyjnej muzyce tanecznej pozycję kluczową. Granie „pod nogę”, w tanecznym pulsie, było jedną z najważniejszych kompetencji, jakie musiał posiąść każdy początkujący muzyk. Warsztat bębniarski dotyczyć będzie fenomenu gry na kajockim bębnie obręczowym, stanowiącym obok basów rytmiczny trzon tradycyjnej trzyosobowej kapeli wiejskiej. Analiza wybranych przykładów gry starych bębnistów z obszaru zachodniej Radomszczyzny da ogląd obecnych tam charakterystycznych manier i form bębnienia. Dobry bębnista podąża za grą skrzypka, podtrzymuje tempo i nasycenie energetyczne gry całej kapeli. Słuchając uważnie melodii, ozdabia, akcentuje odpowiednie momenty, czyniąc to na tyle subtelnie, aby nie zdominować gry prymisty. Na warsztacie poznamy kilka podstawowych formuł rytmicznych typowych dla radomskiej muzyki, takich jak granie trójkami, szóstkami, akcentowanie (podkreślanie lub przesuwanie akcentu), ozdabianie istotnych momentów melodii tzw. przyśtukami.
Mateusz i Agnieszka Niwińscy
Mateusz Niwiński (1982) – skrzypek kultywujący ludową manierę gry, grający najchętniej podczas spontanicznych sytuacji tanecznych, prymista Kapeli Niwińskich, członek muzycznego kolektywu Spółgralnia Warszawska. Współpracował z Kapelą Mazowiecką, członek Stowarzyszenia Dom Tańca, współorganizator Klubu Festiwalowego Tyndyryndy podczas Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu.
Zajmuje się muzyką skrzypcową południowo-wschodniego Mazowsza (dawnego województwa siedleckiego) z repertuaru m.in. Tadeusza Zygadły, Stefana Nowaczka, ale przede wszystkim należącą do Małopolski Północnej muzyką radomską. Na kształtowanie jego własnego stylu gry miały wpływ spotkania z takimi muzykami jak Jan i Piotr Gacowie, Marian Bujak, Jan Kmita, Tadeusz Lipiec, Wiesława Gromadzka oraz śpiewaczka Maria Siwiec.
Agnieszka Niwińska (1984) – bębnistka, żona Mateusza, współtworzy kapelę Niwińskich. Wraz z Barabarą Waldowską, Joanną Strelnik i Marią Nawrocką-Teodorczyk tworzy kolektyw śpiewaczy ukierunkowany na zgłębienie tajników śpiewu mazurkowego. W grze na bębnie obręczowym i barabanie za najistotniejszy uważa ładunek energetyczny, który bębnista współtworzy i pielęgnuje w zespołowej grze.
Udział jest bezpłatny.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu "Kolberg 2014 - Promesa", realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.
powrót do programu